dinsdag 7 februari 2006

Rondje om de West

Vandaag eens lekker door de Nijmeegse wijken Lindenholt, Neerbosch-Oost (en weet ik waar nog allemaal meer, want, jawel, ik raakte verdwaald) wezen fietsen om de nog aanwezige Gelderse Roos-bessen in kaart te brengen en die prachtige gekuifde vogels te zoeken. Ondanks prachtige lokaties te hebben gevonden en zelfs waardering te hebben gekregen voor sommige wijken, mocht er geen belletje rinkelen.Wel vlogen er over Lindenholt een keer drie en één enkele Barmsijs. Op het ijs in het centrum van Lindenholt zat een Kleine Mantelmeeuw, wat vrij bijzonder in deze tijd van het jaar in de stad is. Na zes keer heen en weer gefietst te hebben, had ik eindelijk de doorgang naar Het Broek gevonden en via de Elzenpas reed ik de weilanden in.
Verbijsterend, verbazingwekkend en fraai waren de duizenden Kramsvogels, aangevuld met Spreeuw, Koperwiek, en hier en daar een Kievit, tussen het begin van de Elzenpas tot áán De Groene Heuvels!!! Links en rechts van de weg zaten de Tsjakkers tot ver in de weilanden.Zeer interessant waren de vele open kleine slootjes met slikrandjes, die vlak voor de Kijfhoeve één Witgatje opleverde. Direct achter de Kijfhoeve vrolijkte een groep van 24 Knobbelzwanen en 17 Kleine Zwanen de achtertuin op. Op afstand dacht ik eerst aan een ganzenboerderij...In de Oude Wetering, bij het bruggetje was een Grote Zaagbek bezig zware indruk te maken op een vrouwtje en beiden probeerden het pak vrij te houden van de mest, die een boer daar aan het verspreiden was. Aan de andere kant van het bruggetje waren zo'n 25 Wintertalingen bezig aan de oefening 'verdekte opstelling'. De eerste honderden Kolganzen lieten zich in deze hoek ook mooi bekijken, en alhoewel schichtig, kwamen ze tot vlak aan de weg. Een drietal Brandganzen lichtten af en toe op tussen het grauwbruine.Een apart geluid net op/over de brug bij de A50 liet me radicaal linksomkeert maken. Het geluid hoorde ik niet meer, het eentonige en steeds luider wordende 'pssssssssssss' trok nu m'n aandacht. Om het toch enigzins af te kunnen maken, vijftig meter verderop zaten duizenden ganzen, ben ik met de fiets aan de hand verder gelopen. Langs de Ficarystraat ten noorden van de Groene Heuvels zaten tot langs de weg duizenden Kolganzen, allengs aangevuld met nog meer Kollen, die van heinde en dichtbij binnen kwamen vallen. Zo'n 17-tal Brandganzen deden in deze groep weinig moeite om niet op te vallen. Veel interessanter waren twee witte ganzen die er tussen zaten! Ah! De Sneeuwganzen?!Bestudering van de vogels (witte met donkere vleugelpunten: kán niet anders...) bracht aan het licht dat het waarschijnlijk leucistische Kolganzen waren. De vogels waren, op donkere vleugelpunten na, geheel wit, met grijzige snavel. De poten kon ik niet bekijken tussen het bos van de rest. Kopprofiel sloot Grauwe Gans uit. De Sneeuwganzen kon ik helaas niet vinden.Met de fiets aan de hand, in the middle of somewhere, kreeg ik van een passant de tip om bij de Landal-receptie te proberen een pomp en plakker te verkrijgen. Tempo doeloe liep ik rond de plas, wat een drietal overvliegende Grote Zagers opleverde, twee man en een vrouw. Op de plas zwommen tientallen Smienten en Kuifeenden en wat Tafeleenden en in de buurt van de receptie deden zo'n 30 Sijzen een uitval naar een weerloze Zwarte Els.Band geplakt (met dank aan...) en weer verder, terug langs de Elzenpas, waar de groep Kollen nóg groter was geworden, richting Beuningen. Als iemand nu iets over Beuningen wil weten: vraag gerust! Zowat elk paadje en wijk ben ik doorgefietst op zoek naar Pestvogels, maar helaas: een kaart met alle Gelderse Roos en andere bessen in Beuningen is gratis bij mij op te halen...Eind 2007 is deze klaar.Via via (ik stam nog uit de tijd van geen GPS) kwam ik op het Lurvinkpad uit, achter de vuilnisbult. Hier barstte het van de Zilver, Storm- en Kokmeeuwen, die aanschoven bij het diner op de belt, maar ze moesten rap zijn, twee bulldozers schoven langzaam het eten onder. Als strenge tennisscheidsrechters stonden twee juveniele Ooievaars prachtig boven op de belt het zooitje in de gaten te houden en nog ongeringd ook! Deze plek is prachtig om de meeuwen van dichtbij en goed te bekijken.

De invallende duisternis en de belofte om een sleutel ergens af te leveren deden me iets rapper met de trapper wentelen en via het Grote Grindgat bij Weurt, waar ik de meeuwen van de belt weer verwelkomde om te gaan slapen, ben ik duister Nijmegen weer ingefietst, met in het achterhoofd 'kom op achterband, nog even...'Een nieuw gebied en ervaring rijker zullen mij zeker weer eens om de West doen 'fahren'