Middelste Bonte Specht terug in het Rijk van Nijmegen!

Recente waarnemingen waren er niet, een paar claims van onder andere mezelf op de St.Jansberg deed het wel sudderen. Dit jaar wil ik weer naar deze specht zoeken. De eerste ervaring is inmiddels binnen: je moet gewoon níet zoeken....dan loop je er vanzelf tegen aan!

Na een paar daagjes Groningen keerden we terug in het Nijmeegse. M'n vriendin en ik hadden wel zin om nog even naar buiten te gaan. Zij had géén zin in de Ooijpolder, de suggestie Duivelsberg en boswandeling viel daarom in goede bosaarde. Met de bus verplaatsen we ons naar Berg en Dal. Vanaf de laatste halte lopen we een stukje naar het oosten en steken tegenover Tivoli een klein bospaadje in. Een paadje welke ik al veel vaker bezocht had om de Middelste Bonte Specht te zoeken. Bij een schitterend grote dode Beuk tussen Tivoli en de weilanden op de Duivelsberg even een mijmering hoe vaak ik hier wel had staan luisteren. Kepen 'tukken' door de bomen, Boomklevers kleven wat af en in de verte roffelt een Grote Bonte Specht, en die Appelvink dacht er tussenuit te kunnen 'siepen', maar mooi niet.

Dan, als een Havik, traag, maar duidelijk spechtachtig, aan het eind ietsepietsie vertragend: kek-kek-kek-kek kek kek kek. Vlakbij, op een heuveltje, maar aan de andere kant van een diep dal. Rillingen, all over, kan maar één soort zijn. Als een haas in het bos dender ik eerst de helling af, ai, best wel stijl, maar het gaat goed en klauter aan de andere kant weer omhoog. Stil staan, luisteren, zoeken, in de toppen, daar zaten 'ze' vaak. 'Kek kek kek kek kek'. Hij had zich iets verplaatst. Verder de heuvel op, in beeld, ja daar klautert wat, sh*t, andere kant boom, zon tegen, omlopen. heuvel op, oude eiken, verrek, een plas, water.... Één plus één is Middelste, het biotoop klopt in ieder geval uitstekend voor een Middelste Bonte Specht, ik had niet beter kunnen treffen.

Maar ik wil 'm zien, wat doet ie, waar zit ie...?! Zenuwen gieren door m'n lijf, hij zit hoog, maar wel zichtbaar. Klauterend in een grote eik, af en toe naar een volgende boom vliegend. Dan zie ik 'm prachtig zitten zoals ik 'm herken van een keer in Zuid-Limburg: tegen een schuine tak, als een soort dood stukje zijtak, zich afdrukkend van de tak. Tegen de helling aan staand van de kleine heuvel druk ik mezelf juist zo strak mogelijk tegen een Beuk om die kijker maar stil te kunnen houden. Roze broek, witte wangen, gestreepte onderdelen, witte schoudervlek, maar een fijnere tekening van de witte vleugelbanden op de handpennen, meer als bij Kleine Bonte Specht. En bovenal een felrode kruin die prachtig oplicht in de schitterende namiddag zon. Geen twijfel mogelijk.
Ik probeer te bellen om de waarneming gelijk door te geven, maar zit in het grensgebied, en val af en toe weg. Peter Hoppenbrouwers kan ik half vertellen waar de vogel zit, Athol Burill lukt iets beter na een stuk verder gelopen te zijn. Tijdens mijn wandeling terug kom ik hem tegen en leg hem uit waar het is. Ben benieuwd wat hij nog treft...Samen met de vriendin loop ik vanaf de Duivelsberg naar huis. Heerlijk, er éven tussen uit....