woensdag 11 april 2007

vrouw Koolmees sloopt m'n deurmat

Zit ik lekker achter m'n bureau te werken met het raam open en de blik op buiten gericht, omdat er af en toe een roofvogel voorbijkeilt, stapt opeens mevrouw Koolmees op de vensterbank naar binnen.
Na eerst met een 'zo, dit is mijn plek'-poepje de entree te hebben gemarkeerd, wipt ze doodleuk op de stoel en zo verder de kamer in. Met een benepen 'tsiep'-geluidje keurt ze her en der de ruimte. De vloer is leuk, want glad. Glibberig glijdt ze overal langs, onderweg dan weer hier dan weer daar op springend.

Als die 'tsiep' op het keukenblok gaat over de afwas die er nog staat, heb ik de neiging om in te grijpen. Zit toch ook haar nest niet te beoordelen?!!!! Doodstil blijf ik de verrichtingen van mevrouw volgen. Dan loopt ze via de deur de gang op en begint grondig aan m'n deurmat te trekken. Met lange halen haalt ze van alles en nog wat uit de mat. Prachtig om te zien hoe ze zich helemaal opricht om de lange haren er uit te pielen. Blijkbaar heeft ze een korte spanningsboog, en is de aandacht afgeleid. Ze is klaar met peuren. Oh nee, toch niet. Nu loopt ze naar de deurmat binnen de kamer en begint ook hier aan te sjorren. Deze is iets steviger, maar toch komt er flinke pluizenbol vanaf.

Dan gaat de deur van de buren open. Rap vliegt ze de kamerplanten in en even later, alsof er niets is gebeurd, wipt ze weer even parmantig door het raam naar buiten. Dag mevrouw, tot de volgende keer.....en ik ruim de rommel wel op die je voor de deur hebt achter gelaten.....
Met groet, de schoonmaker,