Gisteravond in een wipWhap met Roy Verhoef geregeld dat ik vandaag mee kon vogelen. Hij had al afgesproken met broer Guido om op pad te gaan, ik zat me dan ook al te verkneukelen op een leuk vooruitzicht, want met die twee op stap staat garant voor aanvallend vogelen en grappen en grollen. Vanmorgen iets voor tienen begon de tocht voor weet ik hoe lang, want een eindtijd was niet genoemd, met twee blije gezichten bij het instappen. Na kort wikken wogen we de Rouvenen af. Ganzen zoeken en de Rhederlaag afspeuren, leuke bezigheden in deze tijd van het jaar. Een rondje Rouvenen ging alles behalve effectief, kletsen en de route koersen ging niet altijd samen ('dus vorige week zag ik daar.met..LINKS! LINKS!'...omdraaien).
Maar we troffen een paar kleine groepjes ganzen. De hoofdmacht die er recent zat met daartussen Roodhalsgans en Kleine Rietgans was het aankomende koufront blijkbaar al vooruit gevlogen. We staarden ons blind op wat later bleek een Toendrarietgans. Altijd leuk voor de daglijst, die door Roy werd bijgehouden. De Grote Canadese Gans moesten we helaas dippen.
Dan op naar de Rhederlaag. Eerst vanaf de zuidkant de plas bekeken. Eerste Nonnetjes, een overvliegende Putter, Wintertalingen, zelfs de Krakeenden, alles werd hardop genoemd, zodat ze op de dag (en eventueel nieuwe jaar-) lijst belandden. Guido ontwaarde in de verte een man Topper, die bij nadere beschouwing een hybride Kuifeend x Topper bleek. Het bleek de enige eend die op 100m al het zekere koos, en vertrok met verre bestemming op de plas. Tot twee keer toe. Gelukkig konden we 'm later, voor ie dus weer pleitte ging, beter bekijken. We struinden relaxed over de schelpenoever van de plas, die waren onstaan door het lage water. Een Carolinaeend!
Halverwege meldde Roy, gelezen op waarneming.nl, dat de Eider ook weer op deze plas was gezien. Deze zit er al enige tijd, maar is altijd welkom op de jaarlijst. Op aanwijzen van, ik noem geen namen, en Guido weet dat ik dat nooit doe, hebben we eerst een klein half uur op de verkeerde plek staan kleumen. Leverde wel weer Turkse Tortel, Groenling, Kieviten, (de vaste) Pontische Meeuw, Wulpen, ja zelfs een Vink op!
Na naar de juiste plek te zijn gereden moesten we echt tot de top gaan, die van het schiereiland, al waar Guido het weer goed maakte met het eindelijk vinden van de Eider.
Door de afstand kon er een mager bewijsplaatje van af..
Roy kopte nog zijn favoriet, de IJsvogel voor ons in, en natuurlijk moest hij 'm ook even platen. We noteerden verder een leuke groep van elf Nonnetjes.
De Zeearend proberen. Dat leek wel wat na het lange scannen van de Rhederleegte. Via de Rouvenen, met nu een Blauwe Kiekendief, geen Velduilen, vele Grote Zilverreigers, maar geen Steenuilen, laat staan Patrijzen, reden we op de Jezuïtenwaai aan, waar er onlangs twee waren gezien. RECHTS! werd links bij Guido, en zo stonden we even later in de Kleine Gelderse Waard.
Intuïtieve meesterzet van de chauffeur. We stonden nog maar net in de Waard, of een opvliegende groep ganzen maakte alert. Wat zit daar boven in die kale boom! ZEEAREND! Hoewel ver, en met lastig licht, was hij fraai te bekijken. Een Buizerd was even aan het bakkeleien, maar moest toch zijn meerdere erkennen die blijkbaar zijn favoriete stek had ingenomen...Na een korte tussenstop in een andere boom vertrok de arend richting de Jezuïtenwaai...
Vijf Bergeenden, twee Pijlstaarten, jaja, zelfs vijf Kleine Zwanen: welkom welkom vandaag! Witte stipjes in de verte werden afgedaan als Grote Zilverreigers, tot Guido er twee beter bekeek en met twee Wilde Zwanen op de proppen kwam. Over geluld vandaag, niet verwacht, lastig in de regio, en hoppa zegt meneer Verhoef.
Even later kwamen ze zelfs aanvliegen, om zich bij de Kleine Zwanen aan te sluiten. Tot in de tenen gelukkig, eider, kleine zwaan, bergeend, ja, zelfs WILDE ZWANEN, liepen we terug naar de auto.
Dan op naar de Rhederlaag. Eerst vanaf de zuidkant de plas bekeken. Eerste Nonnetjes, een overvliegende Putter, Wintertalingen, zelfs de Krakeenden, alles werd hardop genoemd, zodat ze op de dag (en eventueel nieuwe jaar-) lijst belandden. Guido ontwaarde in de verte een man Topper, die bij nadere beschouwing een hybride Kuifeend x Topper bleek. Het bleek de enige eend die op 100m al het zekere koos, en vertrok met verre bestemming op de plas. Tot twee keer toe. Gelukkig konden we 'm later, voor ie dus weer pleitte ging, beter bekijken. We struinden relaxed over de schelpenoever van de plas, die waren onstaan door het lage water. Een Carolinaeend!
Halverwege meldde Roy, gelezen op waarneming.nl, dat de Eider ook weer op deze plas was gezien. Deze zit er al enige tijd, maar is altijd welkom op de jaarlijst. Op aanwijzen van, ik noem geen namen, en Guido weet dat ik dat nooit doe, hebben we eerst een klein half uur op de verkeerde plek staan kleumen. Leverde wel weer Turkse Tortel, Groenling, Kieviten, (de vaste) Pontische Meeuw, Wulpen, ja zelfs een Vink op!
Na naar de juiste plek te zijn gereden moesten we echt tot de top gaan, die van het schiereiland, al waar Guido het weer goed maakte met het eindelijk vinden van de Eider.
Door de afstand kon er een mager bewijsplaatje van af..
Roy kopte nog zijn favoriet, de IJsvogel voor ons in, en natuurlijk moest hij 'm ook even platen. We noteerden verder een leuke groep van elf Nonnetjes.
De Zeearend proberen. Dat leek wel wat na het lange scannen van de Rhederleegte. Via de Rouvenen, met nu een Blauwe Kiekendief, geen Velduilen, vele Grote Zilverreigers, maar geen Steenuilen, laat staan Patrijzen, reden we op de Jezuïtenwaai aan, waar er onlangs twee waren gezien. RECHTS! werd links bij Guido, en zo stonden we even later in de Kleine Gelderse Waard.
Intuïtieve meesterzet van de chauffeur. We stonden nog maar net in de Waard, of een opvliegende groep ganzen maakte alert. Wat zit daar boven in die kale boom! ZEEAREND! Hoewel ver, en met lastig licht, was hij fraai te bekijken. Een Buizerd was even aan het bakkeleien, maar moest toch zijn meerdere erkennen die blijkbaar zijn favoriete stek had ingenomen...Na een korte tussenstop in een andere boom vertrok de arend richting de Jezuïtenwaai...
Vijf Bergeenden, twee Pijlstaarten, jaja, zelfs vijf Kleine Zwanen: welkom welkom vandaag! Witte stipjes in de verte werden afgedaan als Grote Zilverreigers, tot Guido er twee beter bekeek en met twee Wilde Zwanen op de proppen kwam. Over geluld vandaag, niet verwacht, lastig in de regio, en hoppa zegt meneer Verhoef.
Even later kwamen ze zelfs aanvliegen, om zich bij de Kleine Zwanen aan te sluiten. Tot in de tenen gelukkig, eider, kleine zwaan, bergeend, ja, zelfs WILDE ZWANEN, liepen we terug naar de auto.
Bijna vijf uur, Roy moest om vijf thuis zijn, zodat we hem afzetten en doorgaan. Even later stond ik met Guido te luisteren naar een intiem maar uitbundig concert van twee Oehoes. Heel veel grappen en grollen en mooie momenten vandaag, maar ik moet de tekst helaas kort houden. Such a perfect day!
